Uzak bir zamanın içinden uzak kalırım
Zamana
Hele ki ruhumu yalnızlıktan kemiren
Yaralarımla.
Yakın bir geleceğin içinden geçerim
Hele ki rüyalarımın içimde beni boğarken
Yakaladığımla.
Ruhumun mevsimsiz kaldığı bu anda
Şahit olurum bir iyiliğin gökyüzünde karardığını
Kötü olanın ise el üstünde tutulduğuna.
Uzak bir zamanın içinde uzak kaldığım zamanda.
Kayıt Tarihi : 22.9.2020 18:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Uzak
![Yusuf Ahmet Boz](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/09/22/uzak-318.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!