Uzak Şiiri - Ömer Özyurt 2

Uzak

Bensiz uzaklara gitme
Soluksuz kalır,boğulursun
Zaten sen kış uykusuna benziyorsun
Seni kim görse,tanır
çok kalın giyinir
senden utanır
Biliyormusun!
Bana verdiğin o düşler boştu
İçi beyaz dolu bir kışdı
Sakın gitme demiştim
Gidersen beyazların bende kalacak
Sende,ne kış,nede sonbahar olacak
Bir sıcaklığın
bir de camda buğun kalacak

Sana azık olsun diye
bir beyaz saklamıştım
Ben bunca beyazı ne yapacaktım
Tabikide sana saklayacaktım

Seni çok düşündüm
bu artık benim işim
seni düşünerek yaşıyormuşum
Ne kar diyorum
nede kış
Durmadan seni düşünüyormuşum

Meğer sen o değilmişsin
Aklımdakine hiç benzememişsin
Seni çoktan aklıma koydum
Artık çıkmaya cesaret edemiyordum

Aklım sana uydu
O korktuğum yeri buldu
Ne senindim
nede benim
Artık o korktuğum yerindim

Bir Ağustos ayıydı
Yazın en korkunç sıcağıydı
Etrafa çok dökülmüştüm
Toplanıp,tekrar dağılmak istemiştim
Bildiklerimin hepsini söylemiş
Uzağı,gölgelere çoktan gizlemiştim

Beyazdan habersiz maviyi çağırdım
Merhabanın ucuna,kırmızı bir kurdela bağladım
Bir dokundum
kayıp düşer gibi oldum
Ben kendi uzaklımda
çoktan kayboldum

Mavinin Eli