Mesafe denen kavram ne ola ki;
Sevdiysem bana ne UZAK…
UZAK denen ne varsa; bil ki;
Hepsi; HAM Gönle TUZAK…
Ezelden kardes; UZAK ve YAKIN;
Anlamak yürek ister mangal gibi…
Söyleyin, kim uzak kim YAKIN? ;
Bilinmez, girift bir bilmece gibi…
Bilinsin; UZAK bana cok UZAK;
Ne sevdiysem, cok YAKINIM…
Sercelere bu kücücük tuzak;
Yuksek ucan, Beyaz KARTALIM…
UZAGI gordüm, YAKININ pesinde;
Caresiz hasretle KIVRANIYOR…
UZAK olanlar, boslugun izinde;
Bilmez, neyin pesinden kosuyor…?
Uzakta,YAKINDAN ictim bir yudum;
YAKIN; AB-I HAYATMIS meger..
Bildim,BURASI olamaz,oz yurdum;
Uzak, RUHSUZA KONAKMIS meger…
…1.10.2013
Şuayip ReşadoğluKayıt Tarihi : 4.11.2013 02:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!