uzak nağmeler içinde geldi bir eğri adam
sırtı olana dayalı
gönlü hüzne
tülün ardına oturdu...
abanarak masaya
abandığı gibi hayata
biran önce (s) onu istiyordu...
öyle mahzun öyle çaresiz
bir fotoğraf koydu karşısına
..........
..........
Kayıt Tarihi : 3.2.2003 17:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!