Uzak Şiiri - Erbil Tanis

uzak
Hikayemi behey seninkisi
Uzamis agaclar gibi
Bir sevda benimkisi
dallar huzun olmus
dertler sanki
yaprak yaprak
Aci icimde
aynalardaki sirda
sakli kaldi
itiraf
Saraptaki mahzende yasakli kalmis
ask yillar
Uzadikca kararmis
Zaman
yillandikca yaslanmis
Sararmis bedende kac defa yapraklar
Boran vurmus firtina gormus
Vucudumda tum dallar
Bir camur golegi basinda oynardi cocuklugum
Yada oradan dunyayi gordugum gun
Anilar tecrubesiz
golette kagit kayik
Dertler her basta tayfa
Herkeste baska sayfa
zaman herkese kaptan
toz dumandir yaban eller
donemessin
geri gelmez sana yollar
yikar bedeni bilmessin
goremessin nedenini
sevgi yakar bedenini
Uzar yillar her an sendedir
her gece bir baska nota ahkam keser
Giden karanliktir inanamassin
gelen sanki bir ruya
hele gunes saclarina ilk vurdugunda
gozkapaklarindan iceri dalip
ayin savhunu savurdugunda
hissedersin
o an ne halt ettigini
simdi anlamazsin zaman cok genc
belki daha cok zeki
yillar yasamak ister yabanda
kirilsin benlik kiran sozleri azimsama
Yol uzak uzak sakin sanma
Once saclardan baslar
oradan sicrar sarar tum bedene
Birde icinde hasret yakar
sarar seni senelerce
Odam bos
notalar rota verir
firar kalbime
Unutamiyorum
donulmez cok uzak
donemiyorum
Oyle bir sevdaki yakar
uykusuz boler gecelerimi
Uzakta anlamsiz
Gormek ister hissetmek
bakan gozlerini
Tutmak ister ellerinden
yol boyu
Caydaki dem gibi kopkoyu
henuz anilar
Rahya verir pisman olur
dil soylemez
eger kaldiysa icinde biraz insanlik
Bir telefon ac
bir mesaj at
bari yikilmasin yaslandigim son duvar
bende yasasin bende saklisin
ve bana yasaklisin
uzak
cok uzak sana yillar