Bir kent düşünde
dokundum derken
kaybolan kelimelerime
uzak bir yol çıktı
Çocukluk düşüme
Biten her yol yeni bir yol
yeni kent düşünün habercisi
doğduğum eve doğru
yeni bir umut hikayesi
lakin:
her düşte bozkırdan geçsem de
vardığım yer yola çıktığım yer
uzak bir ev doğduğum ev
bir adım ötede
aşılmaz sınır kelimelerle
bu kent evinin içinde
kabuslar evi doğduğum ev
her gün babamın cenazesi
her gece kaybolan ellerim
kent bulutu kirli kelimeler
kent evleri kirli kelimeler
doğduğum eve doğru
engel içimdeki kirli kelimeler
geride mi kaldı yoksa
varmak istediğim yer mi
bir adım ötede
binlerce adımlık mesafede
uzayıp kısalan gölgelerle
doğduğum evde
kirli kent kelimelerinde
bilmem ne zaman kuruldu kent
ne zaman gördüm düşü, unuttum
zamanın yıktığı ve yeniden yaptığı
sesler arasından ne zaman geçtim?
Kayıt Tarihi : 1.3.2009 15:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hasan Rıza](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/03/01/uzak-156.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!