Uzak Şiiri - Ethem Turan

Yalnızlığımsın sen
Kara sevdamsın
Bir Akdeniz anlıyor artık
Konuşuyor kıyıya vuran dalgaları
Çilelerimi ahlarımı haykırıyorum
Düştüğüm karanlık kuyuyu
Duyulmayan feryatlarımı anlatıyorum
Kurumuş göz pınarlarımdan
İstemesem de iki damla yaşla buluşuyor
Dert ortağım
Bu da geçer der gibi yeni dalgalar beliriyor
Yalnızlığımdan olsa gerek
Her birine sarılmak geliyor içimden
Yine eski hal
Özlemler sarıyor yine benliğimi
Bir karanlık nokta beliriyor
Gönlümün saltanatında
Boynum bükülüyor
Mahzunlaşıyorum istemeden
Bir sen miydin dünya alemde
Bu kadar ahlarla baş başa bırakan
Yoksa
Ben miydim
Seni bu gönülde bu kadar kutsal kılan
Yaradanım şahit
Bendim gönül tahtıma koyan
Gönül sultanı yapan bendim
Öylece kaldın vefasız
Gittim demeden
Öylece de kalacaksın
Sevdaya süre tanınsa
Ben sevdama değil
Ömrüme sınır koyacağım
Gönle ceza kesilirse
Ben ömrüme sayacağım
Sensiz doğup sensiz büyüdüğüm
Sensiz geçen günlerime
Ve seni seviyorum diyemediğim her günüme
Kara çizgiler çiziyorum
Yaşamadım diyorum
Bir başkası olmadı hayatımda
Ellerini tutup gözlerinde kaybolduğum olmadı
Seni seviyorum diyebildiğim bir başkası olmadı
Martılar uçuşuyor gün boyu
Seyre dalıyorum bazen
Yalın ve birbirlerinden uzak
Her biri bir can taşıyor
Benim canımda candan uzak
Datça 31.08.2007 00.30