insanlar bana yakın olanları,
buralarda değiller; uzak...
hatta bu iklimlerde de değil,
öldüler, öldürüldüler....
bende mi öleyim.
bir bilinmeyenin kurşunu ile.
sevmeyi ve insanlığı kıyısından yaşamış,
Gözlerim garba çekilmiiş
Bir gurbet akşamı
Mektep dönüşü...
Ağzımda sigara
'Of' çekiyorum,
Dumanlar yükseliyor,
Devamını Oku
Bir gurbet akşamı
Mektep dönüşü...
Ağzımda sigara
'Of' çekiyorum,
Dumanlar yükseliyor,
Bazen yaptıklarımız için insanların hiç bir şeye değmediği çabaların boşa gittiği düşünülür ve bir yılgınlık kaplar insanın içini...bunun için mi? bunca uğraş deriz. Ama öyle yetişmişizdir ki donanımlarımızı, yüreğimizide eklediğimizde yine de bir şeyler yapmak için çabalar dururuz... en azından kendi içimizde daha huzurlu oluruz derim... Sevgiler.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta