Uzağında Şiiri - Fatih Erdal

-UZAĞINDA-
Uzağımda sev diyorsun beni
Yakınındayken, benden nefret ediyorsun.
Uzağına kurmuşsun gönül kafesini, açmışsın da beklersin.
Çağırıyorsun, bir kuş misali
Gelmez mi o bakışlara , o tebessümlere
Öyle sesiz ,öyle sakin
Yalnız senin sorgunda, öten bir kuş bu.

Yanına varana dek
Ayaklarda ritim tutturmak
Sazda ritim tutturmaktan daha zor inan
Aylar oldu
Yanında ritimsiz ayaklarla yürüyeli
Seslerin suskunluğa kelepçelenmiş
Gözleri saklardın
Bire bir körebe oyunundaymış gibi
Vakti geldi dercesine
Uzağında çağırdığın o kuşu
Yakınında, nede bir hevesmiş ki salarsın
Her kuş önce korkar, sonra alışır özgürlüğe
Bu öyle değil ki