yakınken uzağımdaydın sen gitmeden önce
gülüşün bile yalandı
sözlerin cekingen ve ürkekti
sen yanımdayken uzaktın gitmeden önce
bak hiç arkana bile bakmadan gittin
ne bir elvedan vardı
nede bir hoşcakal
yollara bakmadan
yüreğimin halini sormadan
belki hiç dönmemek üzere çektin gittin
senin gidişinle bende gittim
ruhum bedenimden ayrılırcasına
gözlerimden yaş yerine kan akıtrarak
bende gittim
yaşam denen şu zavallı hayatımla
gözlerimde kanla
ve kahrolmuş bir kalble
bende senle beraber gittim
şimdi uzaklardasın
yanımda olduğundan ama daha yakın
şimdi uzağımdasın
sevginin yüceliğinden,
aşkın büyüsünden,
ve hayatın gerceğinden, şimdi
bana daha yakınsın
Kayıt Tarihi : 28.2.2007 16:15:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!