Olmayanı konuşursun
Ayak sesinde susarsın
Susmakla da yetinmez tarafına geçersin
Översin, seversin….
Suratına baktığımda
Zerre kadar kızarmazsın
Üzülmezsin, sıkılmazsın, utanmazsın
Daha açık sorgularsam, sıkışırsın
Döner beni onaylarsın
Savuşturdum sanarsın
Daha da dibe batarsın küçüldükçe küçülürsün
Şimdi sen hangisisin?
Hangi sensin?
Sen ne kadar kendinsin?
“Kim” demek kişi demek
Öyleyse sen “nesin”?
Nabza göre şerbetsin
Nalına mıhınasın
Sen sürüden yanasın
Gölgeni de alasın
Uzağımda kalasın….
K:T
Kıymet TaşKayıt Tarihi : 1.10.2010 20:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Öyküsü yok...gerçek...
beğeniyle ökudum
şiiri okurken su gibi takıntısız pürüzsüz
satır geçişleri mükemmel
finişe yaklaştıkca heyecanı artıran
bir paylaşım olmuş kutlarım şair yüreğini
beğeniyle okudum
TÜM YORUMLAR (35)