Uzağım biraz.. Şiiri - Emrah Demir

uzağı dinliyorum sessiz
kırgınım biraz
kızgınlığa çalıyor zaman zaman rengim
sema sığmıyor içime
maviden muzdaribim biraz
nefes almamak bile zor geliyor bazen
mecburen yaşıyorum
ustaca sarılmış gözlerim
taşlarda geçmişimi görüyorum
kurmacanın ortasına mı düştüm yoksa
kurmaca benden mi başladı bilmiyorum
usulca çekiliyorum köşeme
hissizim biraz
tadım yok beyaz kirlendiğinden beri
rüzgara dönük pencerelerim
fırtınanın kokusunu bekliyorum
kafamı gömüp cam kırıklarına
kanımda seyrime dalıyorum

uzağım biraz
yaralarıma ay sarıyorum
asır damlıyor kalbimin ucundan
kum bitiyor ben kızıla kesiyorum