Bu yalnızlık delip geçerken beni,
Umutlarıma bir perde gibi iniyor,
Hapsolmuş özlemlerle doluyum.
Siyahlar sessizlik ve karanlıklar,
Üstümde süt beyaza dönüyorlar.
Ben mi? hiçmi bir hiç kimseyim.
Söyle bana, sen kimin nesisin?
Demirin kertiğimidir sen olmasan,
Gecelerde beyaz celladım olmasan.
Vakit yitirmiş bende her şeyini,
Gün bitmiş, gün başlamış bana ne.
Düş yada hayâl kurmamışım, kime ne.
Yalnızlığa teslim olmuşken artık,
Mutluluğa kaf dağı kadar uzağım artık.
Kayıt Tarihi : 23.3.2015 14:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu yalnızlık delip geçerken beni, Umutlarıma bir perde gibi iniyor, Hapsolmuş özlemlerle doluyum. Siyahlar sessizlik ve karanlıklar, Üstümde süt beyaza dönüyorlar. Ben mi? hiçmi bir hiç kimseyim. Söyle bana, sen kimin nesisin? Demirin kertiğimidir sen olmasan, Gecelerde beyaz celladım olmasan. Vakit yitirmiş bende her şeyini, Gün bitmiş, gün başlamış bana ne. Düş yada hayâl kurmamışım, kime ne. Yalnızlığa teslim olmuşken artık, Mutluluğa kaf dağı kadar uzağım artık.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!