Uzağım Şiiri - Mustafa Kaleci

Ben benden uzağım
Dişlerini gıcırdayan hayallerin arasında kalmış
Bütün dertleri kendime dert etmiş insanım
Ben ruhumdan uzağım
İnzivaya çekilmiş ruhum
Tanırıyla olan muharebesini dinler dururum
Gah ağlayıp toprağı yutarken, gah isyan edip ziyan olduğuna şahit olurum
Ben insandan uzağım
Duvarlar bilir, kilitli kapılar anlar, açılmayan pencereler anlatır
Sorun onlara, onlar şahittir
Ben dünyadan uzağım
Kimliğim yok, adım yok, yok
Var olmayan bir insanım
Ben aşktan uzağım
Yusuf'a hiç aşık olmadım
Kör olacak kadar ağlamadım
Ben zamandan uzağım
Gece ve gündüz arasında kalmış bir ayraçım
Anılar, anlar yaşamadım, sayfadan sayfaya atladım
Ben yaşamaktan uzağım
Yeryüzünde yaşayan renkleri bilmem, sadece siyaha ve beyaza dahilim
Kuşlar, köpekler nedir bilmem, sadece benim gibilerine dahilim
Ben senden uzağım
Seni hiç tanımadım
Ben, sana dahil değilim