Sən qiymət vermədin dürrə,gövhərə,
Acı zəhər qatdın şirin cövhərə.
Ağları ehmalca endir lövhəyə,
Şahmat fiqurunu düz, qarasısan.
Naləni, qarğışı deyib ötürən,
Nifrətli baxışı geyib götürən.
Sən mənim ömrümü yeyib bitirən,
Insanlıq adına üz qarasısan.
Çəkdikcə çəkirsən sinəmə dağı,
Soldurub saraltdın yamyaşıl bağı.
Mən işıq dünyanın yeganə ağı,
Sən zalım həyatın yüz qarasısan.
Kayıt Tarihi : 23.12.2020 06:29:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!