Uz Şiiri - Engin Kahraman

kıta sahanlığı gibiyim;
bile isteye girmiyorum oyuna.
tartışmalı
kestirilemeyen bir uzantıyım.

t-uz-lu bu su.
b-uz-lu bu ufuk.
uçuşuyor balıklar…
ne haldeyim bil-me?
ce!

az gittim,
uz gittim,
yani gitmedim, gidemedim.
oturdum bir gölgelikte
haramilerle şarap içtim.
fırında simit,
dişlerimde susam
eski mahallemize gittim.
bir bahçe var; asmalarında koruk
kulaklarımda ekşi bir ses
babil'in uğultusu
masa-l da
sosyalleşmeye dair
ölümsüzlük raporu
iş mi şimdi bu!
iş mi şimdi bu?
iş mi şimdi bu…
bile isteye bilmiyorum…
bile isteye bilenleri gördüm;
kırık aynalı odalarda
ağızları şekilli, yuvarlak.

bağlantısız çarşambalar.
burun çekmeler,
prospektüs bildirileri.
yaşaran kalp.
b-uz-lu yol tedirginliği.
t-uz-lu yol güvensizliği.
içten pazarlıklı utanmalar.
ce qui est dans le menu;
alaca kargalar için çay saati.
zoraki sarılmalar.
kapı eşiklerinde merasim sessizliği
ve
eski bir ceketin cebinde
unutulmuş ucuz bir bilet…

söylemiş miydim!
bile isteye gitmiyorum…
bile isteye gidenleri gördüm;
bir dikişte geçtiler dönemeçleri;
bir dikişte kördüğüm.

günlerden çarşamba
şimdi!
yavaşça
saçlarını masaya koy
ve
uz-a
k