Molozlar taş oldu,taşlar kenarda,
Ayaklar baş oldu,başlar kenarda,
Hak için yapılan,işler kenarda,
Uyuyun,uyuyun,dostlar uyuyun
GARİB OZAN
Mehmet Sait Şimdi
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
BAŞLAR
Boşlar dolu,dolular boşalınca,
Taşlar bağlı,karabaş boş kalınca;
Başlar ayak,ayaklar baş olunca,
Hır-gür başlar,ummadık baş taş yarar.
Nazım İNCE
YETER
Yeter İslâm kardeşim, bunca yattığın yeter,
Derin uykuda kalmak, gerçek ölümden beter.
Düşündün mü, bu mîras sana kimlerden kaldı?
Sarsılmayan gücünü atan nereden aldı?
Hakkı yerden kaldıran Eshab-ı Kirâm oldu,
Fânî dünyâ hayatı hepsine harâm oldu.
Cihâda çağrılınca yalın ayak koştular,
Akîde sancağının altında buluştular.
Tuttuğun o emin yolu o vefâkârlar açtı,
Aşılmaz engelleri o cefâkârlar aştı.
Gönülde îmân gücü yıllarca dolaştılar,
Hak için, hak yolunda bâtılla savaştılar.
Bir kap sıcak yemekle buluşmadı gözleri,
Kuş tüyü yataklara değmedi omuzları.
Kuru hurma, kavrulmuş buğdaydan başka aşı,
Olmadı müminlerin Hak’tan gayri yoldaşı.
İnançları yoluna döktüler kanlarını,
İslâm yaşasın diye, verdiler canlarını.
Şehit olurken bile buruşmadı yüzleri,
Ölümden korkmadılar, titremedi dizleri.
Yorulmadan, bezmeden, şana uygun biçimde,
Yoksul ama mânevî bir zenginlik içinde,
Huzurun kanadında semâlara uçtular,
İslâm’a kucak açan Cennet’le buluştular.
Sen, bu sıkıntıların hiçbirini çekmedin,
Mîrasına doğru dürüst sahip bile çıkmadın.
Histen, acıdan uzak, sen böyle mi nesildin?
Ses yok, hareket yok, yoksa taş mı kesildin?
Azmin köşeye sinmiş, neden böyle yüreksiz?
Cesâretin tükenmiş, niçin öyle süreksiz?
Ayırt edemez olduk zikir ile küfürü,
Günahlar sarmış rûhu, hatâlar sürü sürü.
Fikirsizlikler bizi hüsrana uğratacak,
Şükürsüzlük topyekûn felâkete atacak.
Biz bizi düşünmezsek, bize kim acıyacak?
Kula hayır gelirse, dostundan gelir ancak.
Hiçbir kuvvet bükemez çelikten bilekleri,
Hiçbir illet bölemez bir atan yürekleri.
Gönülden bağlan hakka, azmi bırakma elden,
Sarsılsan da yıkılma, kalma tuttuğun yoldan.
Derin uykudan uyan, kara günler doğmadan,
Dâvâna sıkı sarıl, bâtıl hakkı boğmadan.
Nazım İNCE
TÜM YORUMLAR (1)