Uyuyoruz Şiiri - Şehri Karakaya

Dünyada uyuyoruz uyanacağız bir gün,
Ya gölgelerde sefa ya yanacağız bir gün.

Devri Adem’den beri dünya döner devinir,
Korkulu rüyalardan uyananlar sevinir.

İnsanoğlu bu handa çok az zaman oturur,
Cehenneme ateşi yükler burdan götürür.

Zevk için varım sanar gerçeğe zihin yormaz,
Bir damla nutfeye can nasıl geliyor sormaz.

Bu kalp bu beyin kime hizmet eder bir ömür,
El kol kafa ayaklar dil göz kafes ve omur..?

Hayrı terkeden gafil şerre kafa yoruyor,
Başa gelen belayı nerden diye soruyor.

Varlığın sebebini unutup kul azınca,
Baştan bela eksilmez kutsal kalem yazınca.

Alem içre Ademe var mı hizmet etmeyen?
Azaba vacip olur doğru yola gitmeyen.

Hareket vakti yakın kervan yola çıkacak
Zarar eden ticaret canını çok sıkacak.

Adaletle yaşayıp haram katmayın aşa,
Defter-i Amal ile kalacağız baş başa.

Gelmedik bu aleme zevk ile sefa için,
Kefen ile tabuta azık konmuyor niçin.

Ustaoğlu söz söyler söyler ama kim dinler,
İbadet için vardır insanoğlu ve cinler...