Uyuyorum Kızım Şiiri - Ragıp Aktaş

Uyuyorum kızım gülüşlerin rüyalarıma karışıyor.
Derin bir uykudayım başıma gelip saçlarımı okşaman o ayak seslerin ve kokun
uyuyorum kızım canım öyle yanıyor ki açan can eriğinin çiçekleri bile umurumda değil.
Zaten Onlarda zamansız açtı. Ben kışa sarılmışım şimdi ellerim güle takılmış akan kan donmuş gülün korkusuyla baba bak demene bakamıyorum; bıraksam bu gülde benle kopucak
gülüşlerin ağlamaya dönüyor duyuyorum kızım unutuyorum bana iyi gelen şeyleri bıraksam gül solacak
uyuyorum ben kızım bir zemheride, sen bazen diyorsun ya hani uykum geldi işte öyle uyuyorum
bir gülün gölgesiyle...