Saat sabahın körüydü ve
Hepiniz mışıl mışıl uyuyordunuz,
Dağlar, taşlar, kardaşlar;
Yarenler, yağmurlar, bulutlar.
Şu lanet dünyada ikimiz vardık sanki
Ve tektik alabildiğine
O kadar da muhtaçken birbirimize
AYRIYDIK! ! !
Saat sabahın körüydü ve
Hepiniz mışıl mışıl uyuyordunuz.
Kuşlar, böcekler, kediler;
Köpekler, insanlar ve de kaldırımlar…
Saat sabahın körüydü ve
Biz ayrıydık birbirimizden.
Hepiniz mışıl mışıl uyuyordunuz,
Biz ÖLÜYORDUK! ! !
Levent ŞenKayıt Tarihi : 6.8.2007 14:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!