Uyuyor musun? Şiiri - Vedat Koparan

Uyu güzel kadın uyu maviler dinlensin
Sen ki süt dökümlü bir gün kadar
Esmer gecelerin yangınında apak kadın
Gülüşlerinde günler geceleri mavi düşler açar
Kahve renk gözlerim sarı sevinçlere çağlardı

Bu sevda aracı değildi harcımızda
Kâr hanemize yazıldı zarar
Ne dense de o denli hüznü verse de
Çoğalan çağlayan bir akıntı var
Yaşam zaten hep bir eksik
Hep hüzne vurur böğrüne silme rüzgar

Öncesiz ve sonrasız asaletiyle
Her şeye rağmen bir sevgiyle
Bir aşk sarhoşuydum seninle
Göz gözü görmeyen sisti
Görmezdim bir karış ötemi
Mısır ekmeği pürü pak tenin
Gece karası beyaza dönerdi

Ben ki ne şaraplar içtim
Ne sarhoşluklar yaşadım
Hiç böyle çarpılmadım

Şimdilerde unuttum
Bembeyaz ekmeğin kara zeytinin tadını
Ne kadar yoksul ne kadar yoksunum
İçiyorum seni senden habersiz
'Durdurun dünyayı 'inecek var demeden
Dönmekte başım ben çok sarhoşum

Gözlerime yağdırdığın yağmurlar
Yağar mı seninde gözlerine
Arada birde olsa gelir miyim hatırına

Işıklara bakıp daldığımda
Kaç fener yanar aydınlanır denizler
Denizler gözlerinde mavileri demler

Bir serçe çırpınışı
Elin elime değse
Nasıl titrer mi sesin
Sımsıcak bir yaz güneşi
Uçup buhar olur mu ellerinde

Hala şimşekler çakıyor yerden göğe
Gözlerinden gözlerime güz hüznünde
Boynu bükük bir zaman uyuyor yüreğimde

Düğümleniyor yutkunamıyor zorlanıyor boğazım
İçim ne çok dışım kuru bir kalabalık ne darmadağınık
Her rengin güzelliği sen esmer gecelerin bembeyaz kadını

Yeni akıntılar yeni sular seni alıp götürmekte
Belki o limandan kalktı gemi yoksun artık

Yinede sen en uzaktan en yakın olansın
Sarmaşık bağlaşıklığında
Gün yorgun bedenini düşürünce yastığına
Dilerim ki ben gibi üşümüyorsun
Sarılıp kendi yalnızlığına

El ayak çekildi sessizlik dinlendi
Gecenin dem vuran saatlerinde
Esiyor üşüten rüzgar dışarıdan içerime

Bir bende de bir ben kanıyor hissediyor musun?
Bu oda ne kadar soğuk duyuyor musun?
Seni bende duyduğum uyuyor musun?

Vedat K 24.10.2004 (03.20)