Uyuyanlar
O iki uyuyanın olduğu sokağı
Göstermiyor hiçbir harita.
Kaybettik izini.
Mavi, değişmeyen bir ışık altında
Su içindelermiş gibi uzanmışlar,
Hafif aralık Fransız pencere
Örtülmüş sarı şeritle.
O dar yarıktan yükselir
Islak toprağın kokuları.
Gümüş bir iz bırakır salyangoz;
Siyah sık çalılar çevreler evi.
Dönüp bakarız arkamıza.
Ölü misali solgun taçyaprakları
Ve şekli değişmeyen yapraklar arasında
Sürdürürler uyumayı, ağız ağıza.
Beyaz bir pus yükselir.
Nefes alır küçük yeşil burun delikleri,
Ve dalarlar uykularına.
O sıcak yataktan kovulmuşlar olarak
Onların gördüğü bir rüyayız bizler.
Gözkapakları yüksek tutar göz siperini.
Bir zarar gelmez onlara.
Savururuz tenlerimizi ve kayarız
Başka bir zamana.
(1959)
Sylvia Plath (1932-1963)
Çeviren: İsmail Haydar Aksoy
Kayıt Tarihi : 3.9.2018 22:31:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
The Sleepers by Sylvia Plath No map traces the street Where those two sleepers are. We have lost track of it. They lie as if under water In a blue, unchanging light, The French window ajar Curtained with yellow lace. Through the narrow crack Odors of wet earth rise. The snail leaves a silver track; Dark thickets hedge the house. We take a backward look. Among petals pale as death And leaves steadfast in shape They sleep on, mouth to mouth. A white mist is going up. The small green nostrils breathe, And they turn in their sleep. Ousted from that warm bed We are a dream they dream. Their eyelids keep up the shade. No harm can come to them. We cast our skins and slide Into another time. (1959)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!