Uyuyan insanların, rüyasına girilmez
Rüyada olanlara, başka şeyler görülmez
Mümkün değil dışardan, akıl fikir verilmez
Ona ulaşmak için, kendisi uyanmalı
Rüyayı hayra yorup, Allah’a dayanmalı
Ol Aliyyil Mürteza, dedi uyur insanlar
Ecel şerbeti içip, uyandığını anlar
Faydasını göremez, nadim pişman olanlar
Orası yeri değil, dünyada inanmalı
Cennetlikler cennete, geri kalan yanmalı
İnsan hür yaratıktır, iradesi elinde
Cennetin Cehennemin, anahtarı dilinde
Cennet mi cehennem mi öğrenir ecelinde
Afati lisan eden, şimdiden uslanmalı
İnanan ya susmalı, ya da hayır anmalı
Mikdat der sizin gibi, bende insan oğluyum
Hem nefis var. hem şeytan, hem Allahın kuluyum
Hem korkum var. hem umut, hem imanla doluyum
İlk vazife insanın, iman ile kanmalı
Günahlara tövbeyle, paklanıp yıkanmalı
Kayıt Tarihi : 20.7.2005 21:33:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)