Uyuyordun..
Gülüyordu uyurken yüzün
Rüyana uğramamış belli ki hüzün
Uğramasın da bir daha sakın..
Üstünde mavi bir örtü
Kapakları kapalı gözünün
Ve öyle zarif ki her nefesin
Düşen son yaprağı gibi güzün
Başının altında bir koca yastık
Ağrıtmasın sakın boynunu
Gecenin kör karanlığı bile
Doldurmasın kadife koynunu
Üşütmeyesin az örtünüp
Ya da terleme çok sarınıp
Bin ömrüm burda geçse
Bırakmam seni sıkılıp
Yaradan seni izlesin
Cennetini sen bellesin
Kalbinin içini açıp
Meleklerini getirsin
Sen beni tavlayansın
Yüreğimi yandıransın
Aman tek damla dökme
Bırak öylece kalsın
Şimdi zaman akmasın
Yanakların ıslanmasın
Bu tebessümün yüzünden
Hiç eksik olmasın…
Kayıt Tarihi : 31.7.2024 09:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir gece vakti uyuyan sevdamı uzaktan izleyişim ve düşlerimle gözümdeki resmi tamamlayışımın kelimelerle tasviridir..
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!