Uyuyan Güzel Şiiri - Akın Korkmaz

Sen hep böyle uyuyakal emi benim uyuyan güzelim
Ömrümün elverdiği müddet başucunda seni beklerim
Volkan gibi ateşine bakar ırmaklardan suyunu veririm
Hiç gün yüzü görmemiş bütün masalları sana okurum
Sen hele bir iste ben kulağına fısıldayan bülbül olurum
Bir gün bile mırın kırın edersem kor ateşlerde yanayım
Her şeye razıyım be yeter ki Allah seni benden almasın
Canın sıkılacak gibi olursa uyanıp gözlerimin içine bak
Bir isteğin varsa şayet bil ki ben senin emrine amadeyim
Ha elimden her iş gelir dersem vallahi billahi yalan olur
Ama canımı istersen ben zaten sende yaşayan biriyim

Ya da istersen güzel gözlerini fal taşı gibi öyle dört aç
Ben gözlerinin bebeklerindeki aydınlık günlere muhtaç
Lakin burnunun dibindeki beni göremezsen gücenirim
Benim kadar seni seven biri daha cihanda yok sanırım
Kimi seveceğin senin bileceğin iş ben karışacak değilim
Bende aşk dediğin şey sen sevmesen bitecek gibi değil
Böylesine masum uyuyan güzel elbet karşılıksız sevilir
Uykularını beklediğim gibi seni sevmeyi de sürdürürüm
Allah etmeye sana yanık gönlümü anlamazsan var ya
Bak işte ben o zaman rüyalarında yaşayan bir ölüyüm