kelimeler seni anlatamadıkları için birbirine kızıyordu seher vakitlerinde... ve bu sonu gelmeyen gecenin bitimine yakın kuşlar ne güzel dertleşiyorlardı,
bir ben miyim sabahın ilk ışıklarını bekleyen..?
bir yandan yokluğunun acısı öte yandan varlığının... ey mekanı var ile yokun üstünde olan kişi beni böyle harap ediyorsun etme...uyan artık da
gör şu pencerenden içeri girmeye çalışan eşsiz güneşi...
Şemsiye yapımcıları
ıslanmaktan
tek kişiyi koruyacak genişlikte
kesince kumaşları
yağmur değil
yalnızlıktır yağan
Devamını Oku
ıslanmaktan
tek kişiyi koruyacak genişlikte
kesince kumaşları
yağmur değil
yalnızlıktır yağan




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta