kelimeler seni anlatamadıkları için birbirine kızıyordu seher vakitlerinde... ve bu sonu gelmeyen gecenin bitimine yakın kuşlar ne güzel dertleşiyorlardı,
bir ben miyim sabahın ilk ışıklarını bekleyen..?
bir yandan yokluğunun acısı öte yandan varlığının... ey mekanı var ile yokun üstünde olan kişi beni böyle harap ediyorsun etme...uyan artık da
gör şu pencerenden içeri girmeye çalışan eşsiz güneşi...
Mavi, maviydi gökyüzü
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Devamını Oku
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta