Uyuyamıyorum Şiiri - Şairsel Şiir

Benden haber alabiliyor musun
Bazen öyle şeyler oluyor ki
Nefes almakta güçlük çekiyorum
Boğuluyorum gibi
Sonra gözlerimden düşen
iki damla yaş ile oyalıyorum kendimi
Resimlerin var bende
Bakmaya doyamadığım
Yakıp atmaya kıyamadığım
Birde içimde koca bir özlem
Durmadan içimi parçalayan yalnızlık
Dört duvar üstüme yıkılırcasına
Düşman gibi duruyorlar
Daraldığım zaman
Duvarları yumrukluyorum
Neden diye soruyorum
Cevabını bulamadığım sorular
Kafamı kemiriyor sabah şafağına kadar

Özlüyorum
Neden yaşayamadıklarımız var
Diye diye kendime kızıyorum
Kendimi suçluyorum
Kızacak bağırıp çagıracak
Kimseyi bulamıyorum etrafımda
İçimde birikenleri anlatacak
Ağladığım zaman gözyaşımı silecek
Sus...
Dur...
Bak ben burdayım
Diyen hiç kimse yok
Ve birde özlemek
Sen düştüğünde sol yanıma
Sevginle karışık acın
Başımı dizine koyup
Özledim
Hemde çok özledim
Diyeceğim hiç kimse yok

Ve günler böyle geçiyor ardı ardına
Bazen içimdeki saçmalıklar için
Kendi kendime gülüyorum
Git dur karşısında...
seni seviyorum
Senden asla gidemem
Seni bırakamam
Bir başkasının gözlerine
Sen gibi bakamam
Sonra duruyorum
Bir Siğara yakıyorum
Aklım başıma geliyor
Sevemezsin çünkü o seni sevmiyor
Bırakmak zorunda bırakıldım
Sana bakan gözlerin içinde
Başka biri var
Çevir gözlerini bakma
Sana bakmayan gözlere
Bakmayı bırak
En çokta ne yüreğimi yakıyor
Biliyormusun
Senden vazgeçmek zorunda
Bıraktığın için Kırgınım sana

Uyuyamıyorum
Sabahlara kadar
Ardı ardına siğaralar yanıyor
Öksürüyorum
Kalk su iç diyen kimse yok
Birde bana bıraktığın
Birkaç saç telin var
İçimden bir ses at şunu çöpe diyor
Sonra içimde fırtınalar kopuyor
Senden kalan son hatıraya
Kıyamıyorum
Beni öldürdüğün gibi
Ben içimdeki seni öldüremiyorum
Sen aldırma dilimden düşen kelimelere
Kendine iyi bak kadın
Hoşçakal
Seni sana emanet ettim

11.06.2023
01:59