Uyuyamıyorum Şiiri - Cafer Akyol

Yine ilkbahar
Yine çiçekler
Yine sen
İsyanım bu büyük sevgiye

Yorgun bir çınar ağacına döndüm
Sarsılıyor bedenim geçmişi yaşadığımda
Sararmadan dökülüyor yapraklarım
Dokunmadan kırılıyor dallarım

Ne güzel günler yaşamışız
Olumsuzlukları bile
Sevmişiz
Beraber oluğumuz zaman

Yürüyen karıncanın uçan kelebeğin
Bulutların arasından
Yüzünü göstermeye çalışan güneşin
Gecenin sessizliğini bozan
Ağlayan bir bebeğin
Ve
İsyan eden özlem dolu yüreğimin son çırpınışları

Güneş bulutlara direndi
Karınca yuvasına vardı
Kelebek çiçeğine kondu
Ağlayan bebek şefkati buldu

İçimdeki özlem
Çimdeki yangın
Göz kapaklarımın kapanmasına
Engel
Uyuyamıyorum güzel gözlüm
Uyuyamıyorum