Uyuyamadım Şiiri - Binali Kılıç

Dün gece gözüme uyku girmedi.
Düşte seni gördüm,uyuyamadım.
Deli gönlüm bana aman vermedi.
Beşte seni gördüm,uyuyamadım.
^+^+^+^+^+^+^+^+^+^+^+^+^+^
Gel gör, sana ne destanlar yazıldı.
Düşündükçe kara bağrım ezildi.
Gözlerimden damla,damla süzüldü.
Yaşta seni gördüm uyuyamadım.
^+^+^+^+^+^+^+^+^+^+^+^+^+^
Dalda,da sen vardın, yapraklarda da.
Süzülen bulut ta, esen rüzgarda.
Yerdeki çiçekte, dağdaki kar da.
Kışta, seni gördüm uyuyamadım.
^+^+^+^+^+^+^+^+^+^+^+^+^+^
Aya çıktım, güneş gibi göründün.
Yere indim, her yanıma büründün.
Sürme oldun, gözlerime süründün.
İşte seni gördüm uyuyamadım.
^+^+^+^+^+^+^+^+^+^+^+^+^+^
Anladım, hayatta bir nişan eksik.
Bedenim var, bedenimde can eksik.
Mimar oldum, bina yaptım, sen eksik.
Taş, da seni gördüm uyuyamadım.
^+^+^+^+^+^+^+^+^+^+^+^+^+^
Binali'yim,ömrüm geçiyor gibi.
Ellerin yaramı açıyor gibi.
Mutluluk elimden uçuyor gibi.
Kuş ta seni gördüm uyuyamadım.
^+^+^+^+^(29.02.2000) ^+^+^+^+^