Uyuyamadım...! Şiiri - Fikret Turhan

annem,
inan ki en çok
ilk akşamında vuruldum...
sana topraktan yastık yapmıştım ya
bana taş oldu o gece yastığım...
uyuyamadım...!

annem,
hemen hemen
her gün vurulur oldum
ilk geceden sonra...
ya yatağının ucunda,
ya masanın kenarında,
ya oturduğun koltuğun ayak ucunda,
ya tuvaletinin kapısında,
ya mutfağının boşluğunda,
ya balkonunun duvarında,
ya aynanın üstüne takılmış fotoğrafında,
ya kapı yanındaki zilin tuşunda,
ya merdivenlerin her basamağında,
ya da...
ya da...ya da...
ya da...ya da...ya da...
inan ki
hiç doyamayacağım
sana ağlamaya....

annem,
inan ki en çok
ilk akşamında vuruldum...
sana topraklardan yorgan yapmıştım ya
ban taş oldu o gece yatağım
kendimden utandım...
uyuyamadım...

Fikret Turhan-Yalova,
18.11.2015