Günün tortusunu sıyırıp zihnimden
Taş kesilen yastığımı yumuşatabilsem
Kalbimin kırıkları batmasa bu gece
Huzuru bulandırmadan uyuyabilsem
Beynim düşünmeyi bıraksa biraz
İçimdeki kışı söküp atsa ilk yaz
Hüznü atlatıp mahmur umutlarla
Sabahı bulmadan uyuyabilsem
Göğe bakmama küskün yatağım
Geceye eşlik ederken söker şafağım
Sessizliği kuşanan tüm sokakların
Sesini duymadan uyuyabilsem
Kayıt Tarihi : 9.12.2020 00:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Geceleri dost edinince insan karanlıktan şiir damıtmayı öğreniyor
![İbrahim İşçioğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/12/09/uyuyabilsem.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!