ümitlerimizi de yıktılar
düş kurmak yasaktı bize
gencecik yüreğimizi
körpe ellerimizi kanattılar
yıktılar sevdalarımızı
yaşam tarlalarından ölüm toplattılar
kandırdılar bizi
gün ışığında bağladılar gözümüzü
yaşamdan habersizce uyuttular
karanlık örttü yorgan yerine üztümüzü
çalılar sardı kollarıyla bedenimizi
mutluluktan sakladılar bizi
bir annenin yavrusuna ninnisini duyardık
baykuş uğultularında
beynimizde patlayan mermilerde
içimizde bir yerler sızlardı
ince bir sızıydı bu
bir dikenin ellerimize batışı gibi
inceden kanatırdı yüreklerimizi
bu sızıyla uyanırken anlamıştık
acımadan yıktıklarını hayallerimizi
mutlu gelecek günlerimizi
ve yok olmaya kayıtsız boğun eğdiğimizi
Sevil
29.12.1993 / Kadıköy
Kayıt Tarihi : 8.11.2008 22:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
öfke ve sitem yüklü bir anlatımla...
anlamlı ve düşündüren dizeler...
saygılarımla kutluyorum....
bir dikenin ellerimize batışı gibi
inceden kanatırdı yüreklerimizi
bu sızıyla uyanırken anlamıştık
acımadan yıktıklarını hayallerimizi
mutlu gelecek günlerimizi
ve yok olmaya kayıtsız boğun eğdiğimizi
Bu dizeler yüregimi bir kez daha kanatti... Harika bir siir. yüreginize saglik... basarilarinizin devamini dilerim...selamlar
TÜM YORUMLAR (2)