Uyutmayın Beni Şiiri - Bilal Karaman

Kasımpatılar, kara dutlar
Portakal çiçekleri, salkım söğüt sardunyalar
Susturmayın dallarınızı
Kaçmayın ışıklardan
Dökmeyin rüzgarı aklıma yer ettiren yapraklarınızı
Uykularımı kaçıran aşk
Uyutmayın beni
Kurtarın gaspedilen hayallerimi

Ve ellerim
Uzun ince yollarında tırnaklarımı kanatan
İncitmekten korktuğum sütun
Heyecanımı ranzama hapseden ruh
Düşündükçe tükeniyor
Tükendikçe küçülüyor
Daha akşam gelmeden
Gece kesiliyorum
Kelimelerde kaldı sevişmek
Eksildikçe deliriyorum
Uyutmayın beni

Nasıl olsa başımız boş
Nasıl olsa yalnızız sokaklarda
Alıç ve mine çiçeği
Yaban armudu limon çekirdeği
Ihlamur ağaçlarının arasından parıldayan
Yalnız kalmış ateş böceği
Aşk yokken ben o biz olamıyoruz
Olabildiğince sarhoş
Olabildiğince yorgunum
Göz kapaklarımda tonlarca yıldız
Kalbimde beni üzmemek için
Sözleri aklıma hoş gelen hayırsız sevgili
Dalarsam ölebilirim
Uyutmayın beni…………..