Yağmur damlasının buğusuydu gözlerin
Düşerken toprağa sislerin arasından.
Bitmeyen gitmelerinde soğuktu ellerin
Yolcularken gölgeni hüzün duvarlarından.
İnsanın yüreğini acımasızca kanırtır
Kokuları saklayan ayrılık rüzgarları.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta