Uyuşturucu Kurbanı Şiiri - Yorumlar

İçim acıdı şiirinizi okuduğumda, sevgilerimle...

Uyuşturucu Kurbanı

Karanlık bir odada
Tek başınaydı

Zonkluyordu başı
Gözlerinde kurşun ağırlığı
Kalkmak istedi, kalkamadı

Oda yabancıydı
Ne olmuştu
Neden buradaydı
Hiç bir şey anımsamıyordu
En son hatırladığı
Gece yolda yürürken
Yanında duran arabaydı

Titriyordu bedeni, üşüyordu
Giysileri alınmış
Pis kokulu bir yatakta yatıyordu

Çığlık atmak istedi
Boğazı kupkuruydu
Sesi çıkmıyordu
Panik halinde kapıya koştu
Kilitliydi

Birden
Kilitte dönen anahtarın sesini duydu
İçeriye girenler sırıtıyordu
Yakaladılar genç kızı
Birisi koluna enjekte etti sıvıyı

Uçuyordu genç kız bulutların üstünde
Ailesi yoktu artık gözünün önünde
Hayaller görüyordu sürekli
Ve kirletiliyordu bedeni

Günlerce devam etti bu sahne
Artık bekliyordu anahtarın sesini
Çünkü;
Uyuşturucu esir almıştı
Hem beynini, hem de bedenini

Biraz geciktiklerinde
Nöbet geçiriyor, titriyordu
Kapının bir tarafında yalvarıyordu
Ona verdikleri uyuşturucunun bedeli
Daima bedeniydi...

Kollar delik deşik
Gözlerinin altı torbalaşmıştı
Artık eski güzelliği kalmamıştı
Bedeni para etmiyordu
Kazandığından fazla uyuşturucu istiyordu

Bir gece istediğini verdiler
Damarına çok fazla uyuşturucuyu
Acımadan zerk ettiler
Gülerek bu senin altın vuruş'un dediler

Bir kaç dakika sonrasında krizdeydi
O onu kullananlar için
Sadece kurtulmak istedikleri çöptü
Bir yol kenarına atılıverdi
Cesedi bulunduğunda tanınmaz haldeydi

Cesedi bulanlar görmese de
Başında bir bekleyen vardı
Azrail pis pis sırıtarak oradaydı
Uyuşturucuyu kullanarak
Bir can daha almıştı....

Merhaba,yarışmada başarılar diler,adınız başarılarla beraber anılsın.Saygılar...

Uyuşturucu ve ona giden her yol, ilgisizlik ve sorumsuzluk ne kadar dikkat çekici ve anlatmak ne kadar duyarlı bir davranışsa, Azrail'in 'pis pis sırıtması' tanımlaması da o derece dikkat çekici ve yanlış bir davranıştır.Başka bir tasvir bulunabilirdi diye düşünüyorum.
Duyarlılığa teşekkürler

Uyuşturan, ağır ağır, gram gram hiç acelesiz ama sinsi bir şekilde ve hep karanlıkta ilerleyen korkunç canavar.

Tebrikler ve başarılar Feride hanım.

Burhanettin Akdağ

Bir kaç dakika sonrasında krizdeydi
O onu kullananlar için
Sadece kurtulmak istedikleri çöptü
Bir yol kenarına atılıverdi
Cesedi bulunduğunda tanınmaz haldeydi

Feride hanım çok acı gerçekler bunlar....ve kaleminizden, yüreğinizden çok başarılı bir şiir akıvermiş. Yürekten kutlar,başarılar dilerim.

Karanlık bir odada
Tek başınaydı

Zonkluyordu başı
Gözlerinde kurşun ağırlığı
Kalkmak istedi, kalkamadı

Oda yabancıydı
Ne olmuştu
Neden buradaydı
Hiç bir şey anımsamıyordu
En son hatırladığı
Gece yolda yürürken
Yanında duran arabaydı


güzel anlamlı şiirini

güzel yüregini kalemini alkışlıyorum

kutlarım

sevgiyle kal

Feride Hanım güncel bir konuyu güzel bir şekilde taşımışsınız dizelerinize.Kolay olmayacak elbet bunca karartılmış bir dünyadan kurtulmak.Sizi ve şiirinizi kutlar,yarışmada başarılar dilerim

Kısa yoldan zengin olmak isteyenlerin yoktur ki değer yargıları...insanlıkları...Tebrikler. Sevgilerimle

güzel bir anlatim bu anlatimi gerektiren sorunlarin cözülmesi dilegiyle.Tebrikler Feride Hanim.

Allah, tüm gençlerimizi ve çocuklarımızı bu bataktan korusun.Maalesef ki artık ilköğretim okullarının önlerinde bile peynir ekmek gibi satıp, tazecik beyinleri köreltiyorlar.Böylesi hassas bir konuyu duyarlılıkla kaleme aldığınız için size ve Deli Mavi Sevdalar gurubununa teşekkür ederim.
Yüreğinize, kaleminize sağlık.