Uyuşmuş Kalbim Şiiri - Cenk Arıkan

Limitsiz gökyüzü varken
Neden seçer ki insan dört duvarı
Oksijeni çekersin ciğerlerine
Saymak ile bitiremezsin karanlıkta yıldızları
Yan gözle bakarsın bir şöyle Ay'a
Aydınlatsın biraz daha diye beklenti yaratırsın
Hava ile beraber çünkü içinde kararmıştır

Bankta oturan sen varsındır
Birde seni yalnız bırakmayan sokak kedileri
Kulakta ki melodi çınlıyordur tüm sokakta
Beklersin ki oda duysun diye ama nafile
Müzik kulakları değil gönülleri sağır etmiştir

Belki seni değil ama gönlünde ki sevgiyi kullanmıştır
Bunu kabullenmek ve ona yine de müsade etmek
Kalbinin artık uyuştuğuna işarettir