ne kadar anlattım aşkımı
solgun perdeleri sıyırarak
paslanmış cumbalarda
sallanırdı ıslak mendilim
beyaza inat
içimde yoksun yoksun
hep solumdan yürüdüm ardından
-den halindeydin aşkın
kovardın kovalardın
korkma beşik kertmesi yok
verilmiş sözümüz de
çöllerde de uyanmayız
ayazda da uyumayız
soluğumuz umut taşırsa
gönül meydanlarına
sessiz konuşuruz gözlerimizle
dualar kabul edilir mabetlerde
ikimizin Tanrı’sı da aynı
başkalığı vermesin bize matemlerde
başkan sen ol mevsimlere
değiştirirsin kanımızı
yeşil olur gerekirse
uyuşmak üzere!
Kayıt Tarihi : 15.12.2014 23:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!