Uyurum Şiiri - Zeynep Beşen

yorulduğum yerlere benziyor yüzün
uyu'da biraz dizlerinde dinlensin ömrüm
abartıya mahal vermiyorum !
ALLAH'ım;
özledim...
şimdi bu yerlerde
şimdi o yerde
zaman kendini neden heder etmekte?
söylesene içimdeki yorgun
bu gürültülü sessizlik neden?
şimdi kendi beynime sensizliğin
şarjörünü boşaltıyorum...
yüreğim ha taştı ha taşacak!
ki ben artık kendime gidemiyorum
varsa yoksa bu senin varlığın
söylesene gece!
bu gündüzlerin günahını avuçlarından toplarmıyım.
kalbim diyorum kalbim!
ellerinin terkisinde
bir İsmail sessizliğinde..
ki sen yüzüne alemi saldığım
bir bir topladığım çarptığım
ben sadece senin yanında yorulurum
bir bahanem olur yanına kıvrılır
yüzünü keşfeder
kaşlarında son bulur
uyurum.