Saat kaç olursa olsun beni arayabilirsin, ancak açıp efendin olmam artık..
Mesaj atabilirsin, susma hakkımı kullanırım..
Eskisi kadar katı değilim..
Karşıma çıkabilirsin elbette..
Sanki daha evvel seninle gönül bağım olmamış gibi burnumun dikine yürürüm, sen üzülürsün..
Ağlayabilirsin, bunu benim senin yüzünden olan hayata küskünlüğüme sayarsın..
Ben halden falan anlamam artık, içebilirsin de..
İşte o zaman bana gelme..
İşkembe çorbasıyla gram alakam yok..
Yaralarımı saran insanlar lazım bana..
Bir yara daha açan değil..
Biz seninle olsak olsak, mahalleye rezil oluruz anca..
isi mi, sen otur, ağla, düşün, üzül, sigaranı yak..
Ben artık ‘uyursam geçer’ cinstenim..
Kayıt Tarihi : 6.2.2019 12:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Saat kaç olursa olsun beni arayabilirsin, ancak açıp efendin olmam artık
![Bedran Bayram Karaşin](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/02/06/uyursam-gecer.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!