Kurgu, sorgu eh en sonunda öykü
Dağlar yerine aştı yaprakları…
Yağıyordu kar, yağmur… Dilde coşku
Sarar şerefe diyen bardakları!
Öykü de olsa öldüren katil mi?
Şerre verilen cezalar adil mi?
Nasıl kurgular kahraman cahil mi?
İyi ve kötü sarar dudakları!
Yazar kimliği onu canlandıran
Duru görünen suyu bulandıran…
Aşığım derken maşuk huylandıran
Mutlu mu eder gönül tuzakları?
Olmak/olmamak arası arzular
Gelip de giden sönmeyen tutkular!
Fren mi yaptırır uzunca uykular
Yazar-okuyan gerçeğe odaklan.
İnsan da böyle farklı içi-dışı
Teninde yaşar yazı, kalbi kışı…
Virüse karşı yapar gibi aşı
Boyatıp saçı unutur akları!
29.01.2023, Ankara
Kayıt Tarihi : 29.1.2023 22:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)