Uyurken Şiiri - Hüseyin Çelik

Ben uyurken ruhum uçar havalarda
Koşup oynadığımı görürüm
Bir dere kenarında gülüp oynadığımı
Bazen de uyuduğumu görürüm
Ben uyurken mutlu bir his vardır içimde
Bazen gülerim
Haykırarak ağladığımda olsa
Yinede mutlu olurum
Gözlerimden yaş damlaları süzülür
Bazen sevgilimle koyun koyuna
Bazen de okul sırasında olurum
Belki, içim içime sığmaz
Yorgun gecelerde
Gurbetin en işveli saatleridir uyku
Bazen hasretle sarılırım
Sevgilim sandığım yastığa
Annemin yerine öperim yorganımı
Ben uyurken top oynarım
Bazen tenis
Bazen de çiçek toplarım kırlarda
Bazen kaldırımda yürürüm
Güneş her zaman ısıtsa da odamı
Gece yanı başımda çalan
Telefona bakarım
Ben uyurken bir sağa bir sola dönerim
Laf atarım konuşurum kendi kendime
Bazen kalkar odamda gezerim
Yine uslanmam hırçın gecelerde
Özlesem de yarimi
Yalvarmam gelsin diye
Bazen o eski günler gelir aklıma
Deli deli olurum
İçimde hep buhran yüklü duygular
Damarlarımda hissederim yarimi
Bazen iliğime kadar susarım
Dudaklarım çatlar
Bazen terlemiş halimde
Korkuyla uyanırım
Rüzgarın sesi yaprakların hışırtısı
Ninni olur
Mahpus gecelerinde gurbetin
En tatlı uykusu yağmur yağarken
Kapılar gıcırdar
Penceremde hep aynı ses
Derin derin aldığım her nefes
Ben uyurken ruhumda keder