tabiatıma uymayan uykular bunlar
gök bile ağlar uyurken biz
ben de dayanmaya çalışsam da uyurum
uyuruz
budur huyumuz
hoyratça harcıyoruz uykunun dışını
o yüzden artık maneviyatla uyuyoruz
biz bir hal çaresini buluruz elbet
ama ya o uyanamazsa
o zaman biz uyansak da ne fayda
ağlanacak her hale güleriz
bahaneler tümör gibi ürer
bundandır her gün aynı gelir
gayrı uyumasak da olur
gayrı ölmesek de...
gayrı ölmesek yaşarız zaten ölü gibi
bütün fonksiyonlarını yitirmiş
parazitten farksız
arsız, umarsız. hayırsız...
hoş
hayrına yaşayan da yok zaten
hayrımı gören de nankör zaten
körlüğün ilacı bulunsa da kör zaten
kapanmış kuytusuna sanki mahzen
ve hatırlatmak gerek
mahzenlerimiz var kartondan
mahzen olduğu için korktuğumuz
karton olduğunu unuttuğumuz
umutsa bir şarkıymış anlamsız
günün dilinde karşılığı olmayan
6 Mayıs 2024
Mikail KurumKayıt Tarihi : 18.5.2024 03:10:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Uyku her zaman uyuyanın huyu değildir
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!