“Aklıma gelişlerinin her gidişinde
Beraberinde aklımı da götürüyorsun peşinden”
Bu yazının devamında,bıraktığın acıları anlatmayacağım ilk defa.
Böldüm bugün hayatımı ikiye ve çıkarttım gidişini anlatan bütün kelimeleri. Bir bir toplayıp anılarımı,gelişlerinle çarptım yüreğime. Bilsem de hayatımdaki en büyük bilinmezin sen olduğunu,inadına çekip yüreğimi köşeye,seni eşitledim ben kalbime…
Dedim ya,bugün bir ayrı gelip oturdun aklımın köşesine. Ardından rahat edesin diye,aklımı bile kovdum kendimden. Bilirim çünkü yüreğimde sen varken,hiç anlaşamadılar birbirlerinle. O yüzden rahatça girebilirsin yüreğime…
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta