Uyur Gezer Şiir Şiiri - Dursun Özden 3

öküz mehmet kışlahanı, bir köşesi mahpus damı-beni tanı
göğsüme oturan o taş duvar, ranzam, zincirimdeki al kanı
“görüldü” damgalı mektuplar, yazılmamış o şiirin öte yanı
hücremde, her sabah beni uyandıran, o kara karınca fanı

görüşmecim kara karıncaya aşığım, yüreğimde gül gonca
altın kumsalda, o benimle çılgınca sevişirdi, gün boyunca
her gece rüyama giren ve beni ziyaret eden çılgın yabancı
ikinci bahardayım, oysa belli değildi; kim yolcu-kim hancı?
gökkuşağı altı-saf aşk üstü seherde, kalemi öpen isyancı

kırmızı pazartesi, ilk ramazan pidesi, garda tren sesi
derin, yitik, uyur gezer düşe düşen, bildik, acı sancı
derin deniz, istiridye kabuğunu yurt edinen-ak inci
yaşanmamış öykünün ilk konuğu-genetik nişancı

yat ile kalk borusu arası yitikti, o an öp beni
tan çiçeği taç yaprağını öpen-gün ışığı rengi
içeride ya da dışarıda, sensiz yalnızlık, zor iş
artık ziyaretçim-kimsem yok, yalnızım bu kış
kimsem çokken, kimsesiz yaşam; gidiş, geliş

uyur-gezer şiirin şinanayı ve yaşam, bir yarış
zincirini koparan gülsarı tayla, hedef bir karış
umudu yitirmeden, yaşamı yaşamak, iç barış
barış dağların yüreği; kışla damı, sevda direği
sevdam, özgürlük hoş şey, he heyde hey hey!

dursun özden