Uyuntu. Şiiri - Veysel Alkan

• 

  Mürsel Adıgüzel

  
  
  Uyuntu.
  
  
  
  Hastadır,uyuşuk mikrobu saçar.
  Yaşayan ölüdür, UYUNTU İNSAN.
  Topluma faydasız,kendine naçar.
  Yaşayan ölüdür, UYUNTU İNSAN.
  
  Yollarda yürürken,ayağı sürür.
  Tam cümle kurmayı fuzuli görür.
  Sanırsın zoraki ömür sürdürür.
  Yaşayan ölüdür, UYUNTU İNSAN.
  
  Esnerse ağzında görünür dişi.
  Sadece sırıtmak bildiği işi.
  Örneği olmayan,orjinal kişi.
  Yaşayan ölüdür, UYUNTU İNSAN.
  
  Herkeste bulunur,onda yok erek.
  Çalışıp didinmek,nesine gerek.
  Çiğneyip ekmeği,ağzına verek.
  Yaşayan ölüdür,UYUNTU İNSAN.
  
  İş tutmaz,tutanı eleştirendir.
  Konuyu komşuyu,çekiştirendir.
  Yanlışı,yalanla pekiştirendir.
  Yaşayan ölüdür, UYUNTU İNSAN.
  
  Topluma öfkeli,anadan doğma.
  Sevgiyi bilmez ki,boşuna sorma.
  Sakın böylesinden,fikrine uyma.
  Yaşayan ölüdür, UYUNTU İNSAN.
  
  
  Naçar:Çaresiz.
  Erek:Amaç,gaye,hedef.
  
  Veysel Alkan
  
  Şiirlerinin tamamını çok beyeniyor ve başarılar diliyorum,sevgili meslektaşım.
  Mürsel Adıgüzel
  
  

  Devamını Göster

  • 0
  • 0

  Cevap Yaz
• 

  Saim Dikderehttp//dikderetripodcom

  Sevgili meslektaşım cuk diye oturmuş. Tebrik ederim. Saygılar.

  Devamını Göster

  • 0
  • 0

  Cevap Yaz
• 

  Dursun Elmas

  Veysel'ciğim biliyorsun bu gün malum 'uyuntu'ya taktım.
  __Uyuntu değil sadece aynı zamanda da 'mıymıntı'
  Gel pisi pisi...gel pisi pisi...gibi.
  Mımıntı aklıma geliyor ve gülüyorum.
  Gözlerinden öptüm.

  Devamını Göster

  • 0
  • 0

  Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (3)