Uyumsuz Armoni Şiiri - Tunahan Haksever

Bir bestedir ki bu
Birbirine uymayan armoniler gibi
Sabır ile geçmesi zor
Bilirkişiler geçim derdinden elemli
Kariyer ülke ferdinden önemli mi?
Az da olsa merhamet
Meydan parklarında gözleri nemli
Bir kurtarıcı bekler ki
Yaşamasında var bir sebep
Muhbir değildir kendisi
Seyyarcısı olmuş duyguları
Tedirgin şekilde
Her gece kâbus dolu uykuları
El etek çeken birisi değil
Mapustan seslenen kişidir korkuları!
Başkaldırının ayak sesleri nabzımızda
Kendilerince barikat kurmuşlar
Önümüzde sürü halinde leş yığını
Ve muhtar tayin etmişler
Kasketini yakıştırmış serkeş kılığına!
İçimizde ürperti var
Selamızı okusunlar dilkeş makamında
Buraya çığlıklar yankılanır
Çocukların kaygısında
Korku sezgilerine dayanır
Aklın bellek aygıtında
Her bir satırda dert sayıklanır
Bütün günah
Toplumun ervahına