Sende otur fakir sofrası bu!
misafir umduğunu değil bulduğuna şükretmeli,
yokluk görmemiş yüreğine bir kuru sevda sundugum için mahçubum,
ben pek bilmem şatafatlı sofraların nazik tavırlarını,
ayak uyduramam senin hayatına,
sen var git lüks hayatın yüzeysel sevgilerine...
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta