Uyumayi ozlemek. 12.09.2024. 07.00

"Uyumayı Özlemek"*

Uyumayı özledim,
Geceleri huzurla kapatmayı gözlerimi,
Kaç yıl oldu bilmiyorum,
Kafamı yastığa koyup da derin bir uykuya dalmayalı.

Hep bir düşünce, hep bir ağırlık,
Geceler sessiz ama içim hep karışık.
Bir anlık huzur, bir anlık rahatlık,
Ne çok özledim o uykunun derinliğinde kaybolmayı.

Sayısız gece geçti,
Her biri bir öncekinin aynası gibi,
Başımı koyduğum yastık,
Sadece bir destek, bir teselli belki.

Huzur nedir, unuttum sanki,
Rüyalarımda bile dertler peşimde.
Uykuyu özledim, evet,
Bırakıp gitmeyi, düşünceleri terk etmeyi.

Bir anlık sessizlik, bir anlık karanlık,
Huzurla gözlerimi kapamayı,
Uyumak, belki de sadece uyumak,
Ne büyük bir özlemmiş meğer…

Ne büyük bir hasretmiş, bilmem ki kaç gece geçti,
Ama ben hâlâ uyumadim
Uyamayi özledim işte…