"Sevgiler uçarken
Çağlayanlar arasından
Güneş kızıl ile
Dağ ayaz ile
Her mevsim de
Koşuyor insanın çocukluğu
Yüreğin de gizlice
ne güzel..
Ne güzel şey yaşamak.
Ekmeğe ağlamadan yatmak
Ne güzel
Acı yeşermez bir yürekte
Anne kucağın da ninnilerle büyümesi bir çocuğun.
Onun için; yeter
hiç dinmeyen nefrete..öfkeye.. kine..
Yeter..,tükettiğiniz onca mahsumiyeti!
Yeter artık
Onca çığlıkların işgaliyle uyuyamaz olduk
Nasıl rahat eder ki vicdanen bir insan
Onun için;
yeter..yeter diyoruz...!
Uyumasın insanlık nöbetlerimiz..!
Ve 'Savaşa Hayır' Sloganlarımız...! ! ! "
"Diye sesleniyoruz o insanlığından çıkanlara..! ! !
Kayıt Tarihi : 3.5.2015 16:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tarık Özdemir](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/05/03/uyumasin-insanlik-nobetlerimiz.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!