Uyumanın Yolu Yok Şiiri - Deniz Ercivan

Uyumanın yolu yok...

Yürek kavanozunda hala saplı
Durdukça hançeriniz
Parladıkça yarası aynamın
Derinleştikçe izleri alnımım

Kuyuların dibinde büyüttüğünüz
O mazbut sesi halâ duyar gibiyim.

Taşlamalı dibini kuyuların
Uyandırmalı bir avuç suyu
Uyumanın yolu yok...
Ben beklemedeyim.

Uyumada silah, uyumada kavga
Çektim kağıdı kurşun hızıyla geceye
Gökyüzü parçalansın
Üzerimize yıldızlar yağsın diye.

Lakin mahmur rıhtımlarıma
Yine çocuk çığlıkları
Savaşlara dair huzur
Ve barış yalanlarınız
O şıkır şıkır yansıyan eşgaliniz
Reklam panolarında ve
Yegane zulümlerinizin izi
Kadınların yüzlerinde cellat ellerinizin o
Nefretle karılmış mayası

Vurdu...

Bütün mavi denizlerime kan
Suyuma yıldızlardan ziyade
Katledilmiş bir ay
Bir ay ki
Gecenin bir vaktiydi elimde şiir parçalandı.

Zaman bir türlü ilerlemiyor...
Ben uyanmaları beklemedeyim.

Berlin,1996